Ortalık toz duman.

Gündem ne kadar karışık değil mi?

Dedikoduların bini, milyonlarcası bir para!

Bilgi iletişimin zirve yaptığı bir zamanda yaşıyoruz.

Doğru veya yanlış, haklı veya haksız.

Ağzımızdan çıkan her kelime çok kısa sürede milyonlarca insana ulaşabiliyor.

Zor bir hayat, zor bir zaman.

Kimse kimsenin umurunda değil.

Herkes kendi derdine düşmüş.

Biliyorum.

Evet biliyorum.

Biliyorum, duaların her zamankinden daha çok anlam kazandığını.

Biliyorum, şu anda için için ağlayan yürekleri.

Biliyorum, çatır çatır kırılan kalpleri.

Biliyorum, evinde tir tir titreyen bedenleri.

Biliyorum, penceresinde örtüsü, camı olmayan evleri.

Biliyorum, sofrasında sıcak yemeği olmayan aileleri.

Biliyorum, hastalıktan inim inim inleyen insanları.

Biliyorum, pencerenin camından mahzun gözlerle bekleyenleri.

Biliyorum, cebinde bir ekmek alacak parası olmayan garibanları.

Biliyorum, akşamları aç karnına uyumak zorunda kalanları.

Biliyorum, bu soğukta bedenini sıcak tutacak elbisesi olmayanları.

Biliyorum, uğradıkları ihanetten dolayı kendini yiyip bitirenleri.

Biliyorum, bindikleri dalı kesenleri, ayağına kurşun sıkanları.

Biliyorum, bindikleri gemiyi delik deşik edenleri.

Biliyorum, hiçbir şeyin umurunda olmadığı insanları.

Ve yine biliyorum, hayatın hiç kimseye torpil geçmediğini.

Biliyorum, bunların da hepsinin tek tek geçeceğini.

Biliyorum, dünyanın aslında herkese fazlasıyla yettiğini.

Biliyorum, dünyanın hiç kimseye kalmayacağını.

Biliyorum, biz “insanların” hayatı çekilmez kıldığını.

Biliyorum, biz “akıllı” insanların “aklın” kıymetini bilmediğini.

Biliyorum, enerjimizi yanlış yerlerde kullandığımızı.

Biliyorum, biliyorum, biliyorum!

Çok şey bildiğimin farkındayım.

Varın beni de böyle kabul edin.

Olup bitenler yüreğime dokunuyor.

Ne yapayım?

“Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var?” diyen rabbimiz var.

O’nun kapısını çalacağız.

Dualarda buluşalım.

 .......